Geldin sonunda. Yine öncekiler gibi geçip gideceksin hayatımdan. Kimbilir neleri götürüp, neleri getirerek.
Beklerken güzel geçmedi günler. Geçmişten söz etmek değil niyetim. Geçmiş, geçmiş olsun. Artık olsun. Seninle geçecek günlere nedense hep başka bir anlam yükledim. Belki sadece öyle istediğimden. Ama yine nedense hep başka bi anlamı olacağına da inandım.
Hayat acımasızdı, soğuktu, yorardı hep insanı, ama güzeldi yine de. Onu güzelleştirense aşk ateşiydi.
Uzaktı bana aşk çoktandır. Şimdi seninle yeniden, kirpiğimin ucunda mı, kimbilir. Artık, ben bilmiyorum.
Aşk, zaten yaşanıldıktan çok sonraları ateşini hissettirmez mi? Zaten o zaman anlamaz mıyız gerçekte ne kadar sıcak olduğunu. Şanslıysak, geçip gitmeden henüz, bunu farkedebilmişizdir.
Şimdi ben, aşk diliyorum, hatta dileniyorum senden. Yeniden sevme gücü, hayatın çirkinliklerine dayanabilme, zorluklara karşı durabilme cesareti istiyorum. Her şeyin benim için olduğunu biliyor, yalnız onlara yüreğimi açarsam fark edebileceğimi görüyorum.
Güzel ve iyi olan ne varsa yoluma çıkması tüm dileğim.
Onlara sahip olabilmekse, gayretim, emeğim.
Saygıyı kaybetmeden sevmek, şaşırmadan istemek.
Avuçlarımızda, adımlarımız da, gözlerimizde, dokunuşlarımız da, sesimizde hep o var; tohumunu sulayıp beslediğimiz,ışığı,suyu,toprağı, havayı fark eden şey...
YanıtlaSil